quarta-feira, 4 de janeiro de 2017

Feliĉan Novjaron!!!!

Saluton kaj Feliĉan Novjaron!!




Mi delonge ne multe skribas por la paĝo, mi studas en Universitato nun kaj mi ne multe havas tempon. Sed nun, kiam miaj ferioj komenciĝis, mi planas padumi, vojaĝi kaj multe skribi ĉi tie.

Unue pri mia Novjariĝo:
Mia novjariĝo estis sur Pedra da Gávea, monto de Rio de Janeiro, ĝi estas 842 metrojn alta kaj konata pro ĝia danĝereco (ne tiom fakte).

Mi komencis en la fino de la 31a de Decembro, je la 16:40. La vojo estas rapide atingebla. Oni devas iri al Barrinha (subkvartalo de Barra), atingebla per buso (ĉiuj kiuj iras al Sudparto de la urbo aŭ Alto da Boa Vista) aŭ metroo (Stacio Jardim Oceânico). Tie oni trovos la straton Sorimã (Rua Sorimã) kie estas domaro kaj ĉe la fino de la strato, oni komencas la padumadon, kiu daŭras 3 horojn.

La vojo estas tre klina, en la mezo de la vojo troveblas akvofonto.




La plej malfacila parto estas la "Carrasqueira", ĝi estas la danĝera kaj oni bezonas bonajn ŝuojn por atingi tien.



Fininte la malfacilan parton ni estis proksime al la fino de la tago. La sunsubiro estis je l 19:40.

Bezonatis nur atendi la feston sur la pinto de la monto. Sed dum ni atendis okazis problemo. Lumoj el la nuboj ekstartis kaj ekpluvis. Mi kaj miaj amikoj pensis pri malsupreniri kaj atendi ĝis la finiĝo de la pluvo sub ia plibona loko. Sed ĝi ĉesis kaj komencis freneza afero.


Niaj haroj leviĝis pro la statika energio. Tio estis timinda kaj amuza! Mi eĉ ne multe pensis pri la fajraĵoj ĉar tio multege distris min.

ATENTU: Neniam faru tion! Tia situacio estas tro danĝera kaj oni povas morti pro la tondroj!!!!


La fajraĵoj kiuj okazis iom post la statika energio sur ni :D

Ili tre belas! El supre oni povas vidi multe da ili, sed tro for ne multe videblas bone. Tamen, la emocio pri esti tiom alte kaj la aventuro multe ĝojagis tiujn kiuj estis tie (ĉefe la afero pri energio hahaha)


Dum la nokto, mi kaj miaj amikoj multe babilis kaj ludis kelkajn ludaĵojn.
Je la 5a kaj 10 minutoj la suno ekaperetis kaj je la 6a kaj 10 minutoj ĝi tute aperiĝis al Rio




La suno aperis kaj ni foriris rapide, ĉar jam estis tro varma.

Mia grupo konatiĝis kun multaj homoj tie kaj viro invitis nin iri kun sia grupo al bonega plaĝo en la alia parto de la urbo, tre for el Barra. Kiel mi volis bonan etoson dum la unua tago de la jaro, mi iris kun ili.
Ni iris al tre bela plaĝo, ĝi nomiĝas "Praia do Inferno" (Inferna plaĝo) kaj por atingi tien, oni devas ankaŭ padumi. La vojo daŭras pli malpli 1 horon kaj estas tre konfuza (post mi skribos nur pri tiu regiono).

Praia do Inferno 

Do, post mi revenis al mia domo kaj multe dormis ĉar mi nur alvenis je la 10a posttagmezo.

Feliĉan Novjaron!









quarta-feira, 9 de março de 2016

Kie kaj kiel manĝi kiam oni vojaĝas malmultekoste?

Dum miaj du vojaĝoj en Eŭropo, mi ĉiam provis trovi la plej bonan manieron por ŝpari monon manĝante.
La unua solvo kiun mi trovis estis manĝi kion mi mem aĉetas en superbazaroj. Tion mi faris ankaŭ en Nordoriento de Brazilo.

En Superbazaroj oni povas aĉeti manĝaĵojn por kuiri en la domo : Rizon, fazeolon, makarononion, salaton...



Oni ankaŭ povas aĉeti manĝaĵojn por manĝi surstrate : fruktojn, sandviĉojn, biskvitojn...

Kaj ankaŭ por pikinikumi kiam vi estas kun geamikoj : fruktojn, panon, fromaĝon,  konfitaĵojn...



Aliaj eblecoj estas manĝi ĉe budo au lunĉejoj.
En Eŭropoj mi ege ŝatas iri al Kebab kaj manĝi Falafel ! Kutime ĝi kostas malpli ol 4 eŭroj ĉie en Eŭropo.

Falafel


Tie ankaŭ eblas aĉeti frititajn terpomojn, picojn kaj sandiviĉojn tre malmultekoste.
En Italio oni ĉiam trovas picojn aŭ pecojn da ĝi tre malmultekoste. En Bologna ekzemple la peco da pico “Margherita” kostas nur 1,50 eŭroj.

En Francio, bona solvo estas manĝi krespojn, oni trovas kutime maksimume 4 eŭroj. Tamen, se oni serĉas, oni trovas kontraŭ 1,70 eŭroj en Parizo ekzemple.

En Brazilo estas multaj opcioj:
En Rio estas Japonês (japano – tamen ili estas em Ĉinio), loko kie oni vendas sandviĉojn, picojn kaj pasteĉojn (tre bongusta)

Oni ankaŭ trovas la lokajn manĝaĵojn: Tapioca, acarajé, pastel, Pão de Queijo.


Kutima vestaĵo de vendistino de Acarajé

En Brazilo estas ankaŭ alia bona ebleco: Manĝi je kilo. Estas multaj restoracioj en kiuj oni povas elekti la manĝaĵojn, meti sur teleron kaj pezi ilin, pagante nur kion vi volas/sukcesas manĝi.



 
Restoracio je kilo: Rodízio (en la portugala)

Por fini:
Ĉio kion eblas aĉeti surstrate (kutime) ne estas bonsana manĝaĵo, la plej bona afero estas aĉeti en superbazaroj kaj kuiri en la domo.

Mi esperas ke mi helpis vin.

Manaus, BEJK/BKE kaj NOVA

Estis vere bona esti kun esperantistoj dum la unuaj tagoj de la jaro. Tiu estas mia celo ĉiujn jarojn fari.



NOVA aŭ Novjara Aranĝo de ĉi tiu jaro okazis en Manaus, kie ankauŭ okazis la 51ª Brazila Kongreso de Esperanto. Manaus estas belega urbo kaj ĝi multe surprezigis min ĉar ĝi estas granda kaj apud ĝi estas la arbaro, ĝi ne estas tia urbo kun arbarego en la mezo, simioj ĉie kiel oni kutime pensas pri la norda parto de Brazilo.
Dum la unuaj tagoj, esperantistoj profitis la tempon por koni unu la alian kaj promeneti en la urbo. La plej bona tago estis kiam ni iris al Bieno kaj el tie ni iris al akvofaloj, padoj, grotoj kaj ni vivis la plej grandan arabaron de la mondo en Presidente Figueiredo (apuda urbo de Manaus). Mi ege ege multe ŝatis.
Mi multe ŝatis ankaŭ la manĝaĵojn. En tiu flanko de la mondo oni multe manĝas fruktojn, malgraŭ ke mi malmulte manĝas ilin (vegetarano kiu manĝas krevmaizon – unu el miaj kromnomoj), mi kelkajn gustumis kaj mi ŝatis. La sukojn ankauŭ mi multe ŝatis, la gustoj estis tre naturaj!



La urbo meme bone funkcias. Estas pluraj busoj kaj taksioj, superbazaroj grande skale kaj malbona afero surprezigis min ! Manaus multekostas kiel Rio ! Mi imagis ke nordaj urboj estus kiel la nordorientaj urboj, tamen, ili estas ege kostaj pro la kialo de venigi manĝaĵojn. Sed oni ĉiam trovas malmulte kostajn lokojn, kaj tiu ĉi tie mi nomis Laçuejo. Laçu estus la suko : Oranĝo kun Capuaçu (frukto el Amazonio), sed la loko estis tute fuŝa kaj skribis ke Laçu estas Laranja kun Limão (oranĝo kun citrono) kaj Lali ankaŭ estis Laranja kun Limão. Kaj tio estis la ŝerco, fakte la tuta menuo estis fuŝa. Mia amiko  kiu estis el Berlino, malkrovis ke la hamburgero je ovoj estis pli multekosta ol la kutima hamburguero, TAMEN, en la kutima hamburgero venis ĉio de la je ovoj kaj eĉ aliaj kromaĵoj. Do, preskaŭ ĉiam mi iris al Laçuejo, sed mi neniam trinkis laçu L.

Mi esperas reveni al Manaus kaj triki Laçu-on...
La Brazila Kongreso de esperanto estis vere bona! Ni multe fuĝis el tiu babilado pri Esperanto, Vojaĝo kaj landoj kaj ni pli kaj pli parolis en esperanto pri aliaj aferoj: Sekurado, Teatraĵo kaj pri Politikaj aferoj de Esperanto en Brazilo.
Dum la kongreso ĉi jare, ankaŭ estis elektita la Ataŝeon de BEJO por ke li vojaĝu al Eŭropo dum 3  monatoj kaj partoprenu la du kongresojn (IJK en Vroclavo, Pollando kaj UK en Nitra, Slovakio). La elektita estis Lucas Barbosa el Picos, Piauí.
La kongreso ankaŭ havis erarojn, sed mi certas ke eĉ kun ili estis grava havi la kongreson en Manaus, pro ke la  loko kreskiĝo rilate al Esperanto. Mi vidis junulojn kaj ankaŭ plenkreskulojn kiuj iris al la kongreso kaj konis esperanton! Mi amas tion!

Gratulon!!!


Kaj gratulon ankaŭ al la partoprenintoj, kiuj vere bone prezentis la prelegojn kaj ege amuzigis la lastajn semajnojn de mia vivo. Ĉefe vi Marcionilo!!!!
Mi tre dankas ankaŭ la partoprenon de mia amikino Tamiris Queiroz, kiun mi esperantigis antaŭ 4 monatoj kaj malgraŭ ŝi provas babili multe en la portugala, ŝi jam komprenas kaj scipovas babili en esperanto. Ankaŭ ŝi agadis dum ŝia tempo en esperantujo. Baldaŭ mi rakontos pri kiel mi esperantigis ŝin kaj nia amikeco!
Nur por diri: Nun nur mankas al mi unu regiono de Brazilo por iri > Centra Okcidenta Regiono.
Bone k ela 52ª Brazila Kongreso de Esperanto estos tie. Ke venu la 52ª Brazila Kongreso de Esperanto en Sorriso, Mato Grosso do Sul.

Mi tre dankas al ĉiuj! Ĝis Baldaŭ!

terça-feira, 8 de dezembro de 2015

Amikejen!

Saluton!
Pasis multe da tempo kaj mi ne multe skribis cxi tie, mi ne havis tempon fakte.
Nun mi rakontos pri okazaĵo de la lasta dimanĉo: Teatraĵo de mia amiko, Vinicius.
Vinicius estas mia amiko ekde Januaro. Mi konis lin dum la Brazila Kongreso de Esperanto kaj mi ege ŝatis lin! Ni multege promenis en la urbo Rio de Janeiro dum la Karnavalo, mi estis lia gvidisto kaj ni amuziĝis multege!
Pri li. Li loĝas em Campos dos Goytacazes (5 horojn de Rio), havas 20 jarojn kaj kreas ege belajn teatraĵojn! Kaj li amegas veni al Rio! Li ĉi tiu jaro mi ne scias kiom da fojoj li venis sed mi supozas pli ol 15 fojojn! XD
La pasinta dimanĉo okazis la unua teatraĵo em SESC kaj li estis la direktoro kaj aktoro!  Li multe petis por ke liaj amikoj venu al sia prezentado. Ni, KarEJO (|Karioka Esperantista Junulara Organizo – sekcio de la ŝtato Rio), kunvenis kaj ni pretiĝis por iri al lia prezentado kaj suprezigi lin!

Do, nur tri anoj povis iri: Fernando Maia, Tuca Cossatis kaj Mi (kiu ĉiam vojaĝas).
Ni foriris j ela 10ª horo el Novo Rio (granda stacidomo de Rio) kaj ni iris al Campos dos Goytacazes.
Dum la vojaĝo nur restis multdormi.  
Dum kvin horoj ni trairis preskaŭ tute la ŝtaton de Rio.

Alveninte ĉe SESC, ni aĉetis la biletojn kaj ni iris al la teatrejo, tre atente por ke Vinicius ne povu vidi nin.
Enirejo de SESC

Teatraĵo

La teatraĵo estis Rakonto de l' Kordelo kaj mi ege ŝatis ĝin! La aktoroj partoprenigis la spektantojn kelkefoje, la rakonto estis tre bona kaj amuza (kaj tio eĉ ne estis la celo, sed kiam estas Vinicius, amuzeco certe okazos!).
Mi esperas ke li ĝin prezentos en Esperanto!!!





Post ni promenetis en la urbo

Ĝi estas tre bela.

Ni babilegis pri la teatraĵo, esperanto kaj ni konis lian familion. Mi ege ŝatis ilin! Ni nur foriris el Campos en la alia tago je la 1a horo! 

Vinicius ankoraŭ ne kredas ke ni tien iris nur pro sia teatraĵo. Kaj tio faris min pensi pri amikeco de Esperantujo. Ĝi faras personojn vojaĝi simple pro persono. Mi certas ke ni plenfeliĉigis lian koron!









Kaj finfine ni iris al la domo de Vinicius.  



Ĉar la plej bona lando, ne estas en loko. Ĝi estas en nia koro : La amikeco de Esperantujo.

sexta-feira, 11 de setembro de 2015

Briançon, Francio

Briançon – Unua Parto


La plej alta urbo de Eŭropo

 

Saluton! Mi neniam imagis ke mi ter ŝatus tiun urbon nomita Briaçon.
Briançon estas en la suda parto de Francio.


Mi decidis koni tiun urbon post koni Jérémie kiu loĝas tie. Mi konis lin dum MJS (Montara Junulara Semajnfino) kaj mi volis iri al Montpellier per petveturado, do ni iris kune el Montescheno ĝis Torino kaj post al Briançon!
La vojo estis ter amuza kaj ni eĉ vidis bestojn!


Ni trairis la landlimo inter Italio kaj Francio.

Mi estis tre feliĉa !

Post ni iris en vojo tre freneza kaj altega!
Mi alvenis kaj mi nur povis dormi hahaha J
En la alia tago mi vekiĝis kaj ni iris koni etan riveron kaj lagon.


Ni estis en restoracio kaj ni manĝis picon. Mi scias, mi ne estis en Italio SED estas nur 30 minutoj el tie. Kaj pico estas ĉiam bona manĝaĵo.


Tre bongusta !

Post mi iris al la urbo kun Jérémie kaj la familio.
La urbo estas tre bela kaj malnova kaj el ĉiuj lokoj eblas vidi belaĵojn ! Tiu estas la fenestro de la domo de familiano de Jérémie:



Kiel multaj personoj el Brazilo, kiuj konas min, ili scias tian kia freneza mi estas kiam rilatas pri neĝo! Mi, antaŭ Eŭropo, neniam tuŝis neĝon! NENIAM! Em Brazilo neĝas sed estas malfacila kaj malmulte da ĝi L.
Sed em Briançon mi vidis multajn montojn kaj mi vidis la neĝon sur! Do mi ege petis al Jérémie kaj li decidis veturigi min al al neĝo.

 

Kaj post superiri multege da montoj ni komencis vidi neĝon sur la vojo. Kaj finfine ni vidis akvofalon kaj tie estis iom da neĝo.


Mi tuŝis ĝin ! Ĝi estas kiel sonĝo !!!!!!!!!!!!!!!!! Mi amegis ĝin ! Dankon Jérémie.

Dum la nokto mi iomete studis la francan por babili en la alia tago dum miaj petveturadoj al Montpellier.
En la alia tago antaŭ foriri, mi iris al bela parketo en la centro de la urbo


Belega rivero
Ŝtono sur ŝtono.



Do, baldaŭ la dua parto pri Briançon

UK - Universala Kongreso/Congresso Universal

Teksto en Esperanto malsupre :)




Um momento perfeito para conhecer aqueles que eu só conhecia pela internet, momento para ver que o esperanto pode ser usado em diversos temas e também vivencias meu primeiro Congresso Universal de Esperanto!

O centésimo Congresso Universal de Esperanto começou no dia 25 de Julho em Lille, França. O local do congresso era bem fácil de achar e ficava no centro da cidade. Muita propaganda do congresso estas por toda a cidade, desde papel ou o uso de outdoors eletrônicos e por isso a cidade toda sabia sobre o congresso, o que foi uma ótima maneira de divulgar o congresso e esperanto.

O Congresso estava lotado: mais de 2600 pessoas! Durante o congresso: teatros, apresentações artísticas, venda de livros e a parte que mais gostei: músicas esperantistas, não só dentro do congresso mas fora também! Eu participei de diversas apresentações musicais na principal praça da cidade e até mesmo na velha estação de trem, músicas jovens e tradicionais, rock e músicas tradicionais da França. Eu gostei muito! E também houve a visita ao local do primeiro congresso de esperanto em Boulogne sur mer.

E sobre a parte chata do congresso (que sempre os jovens dizem) na verdade para mi isso não existiu... O Congresso foi bom até para os jovens pois muito da programação era para dançar, se divertir e conversar sobre temas que muito nos chama atenção e durante a noite nós SEMPRE fizemos nossa “Noite Jovem” e pela existência disso houve uma maior aproximação dos jovens.

Eu realmente amei o congresso e eu nunca esquecerei que eu estive no centésimo Congresso Universal, um dos maiores congressos de esperanto e o mais memorável pela programação bem interessante!

------------------------------
Revenante kun amikoj al la Kongresejo post la tagmanĝo



Momento perfekta por koni tiujn kiuj mi nur konis per la reto, momento por vidi ke esperanto povas esti uzita en diversaj temoj kaj ankaŭ travivi mian unuan esperantistan universalan kongreson!

La 100ª UK komenciĝis je la 25a de Julio en Lille, Francio. La kongresejo estis facile atingebla kaj en la centro de la urbo. Multaj afiŝoj pri la kongreso estis tra la tuta urbo per papero aŭ eletronikaĵoj kaj pro tio la tuta urbo sciis pri la congresso, ege bona maniero por disvastigi pri la kongreso kaj esperanto.

La kongresoj estis plenplena: pli ol 2600 da personoj! Dum la kongreso: teatroj, artaj prezentadoj, vendado de libroj kaj miaj plej ŝatataj partoj: esperantistaj muzikoj, ne nur ene de la kongresejo sed ankaŭ ekstere! Mi ĉeestis en multaj koncertoj em la ĉefa placo de la urbo kaj eĉ en malnova trajnstacidomo, junaj kaj tradiciaj muzikoj, roko kaj la tradiciaj muzikoj de Francio. Mi ege ŝategis! Kaj ankaŭ la vizito al la loko de la unua Universala Kongreso en Bulogno ĉe Maro.

Kaj pri la enueco de la Kongreso (ĉiam dirita de junuloj) fakte al mi ne okazis tio... La kongreso estis bona eĉ por junuloj ĉar multaj programeroj estis por danci, amuziĝi kaj babili pri iuj ajn temoj ŝatataj de ni kaj dum la nokto ni ĈIAM faris niaj “Junulara Vespero” -n Per tio UK alproksimigis la junulojn.

Mi vere amis la kongreson kaj mi neniam forgesos ke mi estis en 100a Universala Kongreso, unu el la plej grandaj kongresoj de esperanto kaj tre memorinda pro la tre interesa programado.

IJK - Internacia Junulara Kongreso/Congresso Internacional de Jovens

Texto em português embaixo.



2an de Aŭgusto 2015 – 9an de Aŭgusto 2015

Post la Universala Kongreso, la junuloj prepariĝis por la karavano inter Lille kaj Wiesbaden. Dimanĉe ni eliris el Lille, entute 60 personoj kune irante al Wiesbaden. La trajnoj estis tre amuzaj!
Post ni disiĝis kaj la grupo kiun mi partoprenis iris al Amikejo (la eksa Esperantista Lando kie unu el la oficialaj lingvoj estis Esperanto) kie nuntempe estas la urbo Kelmis en Belgio. Nia Aventureto estis ege ege ege amuza! Kaj ni havis tre bonan tagmanĝon en centra restoracio! Mi ege ŝatis la manĝaĵon.

Alveninte al la Kongresejo, mi vidis la programaron: ĝi ŝajnis bona kaj vere estis!

La programo de IJK estis tre diversa: klasoj por komencantoj kaj progresantoj, dancklasoj, diskejo, prelegoj pri vegetarismo, GLAT kaj iaj ajn temoj! Mi ege ŝatis! Dum la nokto mi ĉiam iris al la festoj en la kongresejo kaj ankaŭ mi ludegis homlupon (tre kutima ludo en Esperantujo) kaj en la lasta tago: Akvbatalo!

IJK certe estis la plej amuza aranĝo de mia vivo!

--------------------------------------------

2 de Agosto de 2015 – 9 de Agosto de 2015

Depois do Universala Kongreso, os jovens se prepararam para a caravana entre Lille e Wiesbaden. Domingo nós saímos de Lille, no total 60 pessoas em conjunto indo para Wiesbaden. A ida de trens foram muito divertidas.

Depois nós nos separamos e o grupo o qual participava foi para Amikejo (o ex país onde uma das línguas oficiais era o Esperanto!) onde atualmente é a cidade de Kelmis na Bélgica. Nossa pequena aventura foi muitíssimo divertida!E nós tivemos um ótimo almoço num restaurante no centro! Eu gostei muito da comida.

Chegando ao Congresso, eu vi o programa: ele pareceu muito bom e realmente foi!

O programa do IJK era bem diverso: classes para iniciantes e intermediários, aulas de dança, discoteca, palestras sobre vegetarianismo, GLAT (movimento em relação a diversidade sexual) e de muito mais outros temas! Eu gostei muito! Durante a noite eu sempre fui as festas no congresso e eu joguei bastante “Homlupo” (um jogo muito comum no Esperantujo) e no último dia: Guerra d’água.

IJK certamente foi o mais divertido evento da mia vida!